Een hele nieuwe trend?
Waar hebben we het over. Je krijgt van ons tekst en uitleg. Bovendien deden we de proef op de som.
Mineralen toevoegen aan eten is inmiddels een bekend fenomeen. Maar is het wel een goed idee om olie met daarin (gemalen) mineralen in je eten te doen.
We doken in de materie.
____________________________________________________________________
Het gaat dus niet over mineralen IN je eten doen, maar mineralen in je eten doen tijdens het koken. Je krijgt dus geen 'harde brokken mineraal' op je bord.
Waanzin? Of de moeite waard om te proberen.
De beweringen zijn:
- het eten is eerder gaar
- behoud meer zijn kleur
- smaakt veel beter (meer zoals het vroeger smaakte)
- veel minder zout nodig
- versterkt de smaak
- bakt minder aan in de pan
We gingen het in de praktijk uitproberen.
Het eerste experiment werd pompoensoep.
Iets wat redelijk lang moet koken en het heeft toch wel behoorlijk wat 'extra' nodig (veel zout en kruiden) om smaak te krijgen.
Spekjes, uien en kruiden (o.a. kerrie) werden gebakken met een bergkristal punt in de pan. Natuurlijk werd er minder zout en kruiden gebruikt. De kristal werkt immers als smaakversterker. Dus op normale wijze de pompoensoep maken. Ondanks dat de pan goed heet is, blijft de kristal heel (er was wat angst dat hij door de hitte zou breken).
Na het bakken voegen we de pompoen toe. Dit verhitten we tot het geheel goed op temperatuur is. Tenslotte voegen we water toe.
Dit geheel laten we rustig koken. Natuurlijk checken we regelmatig of er niets aan de bodem 'vast' zit. Wat dus niet het geval is.
Na 15 minuten checken we de gaarheid. Die is inderdaad verder dan we normaal gewend zijn. Het lijkt dus inderdaad de kooktijd te verkorten of het eten sneller gaar te m
aken.
We pakken de kristal met een tang uit de pan (de hitte gloeit er vanaf) en leggen hem op een houten plank. Vervolgens pakken we de staafmixer om een gedeelte van de pompoen gladder te maken. Nu het meer op een soep lijkt gaat de kristal er weer in. We laten het geheel nog een paar minuten doorkoken.
Proef op de som.
We proeven de soep en zijn verbaasd. Ondanks het weinige zout dat is gebruikt, kleinere hoeveelheid kruiden en toch wel kortere kooktijd smaakt de soep prima!
Ook de kleur is prachtig, nog steeds de mooie oranje pompoenen kleur.
Conclusie:
Uit ons eerste experiment blijken inderdaad de beweringen waar te zijn.
Is hiermee aangetoond dat we allemaal met kristallen moeten gaan koken?
Geenszins. Maar onze nieuwsgierigheid is gewekt.
Dit vraagt om meer onderzoek en we zullen onze bevindingen aan jullie laten weten.
Waar hebben we het over. Je krijgt van ons tekst en uitleg. Bovendien deden we de proef op de som.
Mineralen toevoegen aan eten is inmiddels een bekend fenomeen. Maar is het wel een goed idee om olie met daarin (gemalen) mineralen in je eten te doen.
We doken in de materie.
____________________________________________________________________
Het gaat dus niet over mineralen IN je eten doen, maar mineralen in je eten doen tijdens het koken. Je krijgt dus geen 'harde brokken mineraal' op je bord.
Waanzin? Of de moeite waard om te proberen.
De beweringen zijn:
- het eten is eerder gaar
- behoud meer zijn kleur
- smaakt veel beter (meer zoals het vroeger smaakte)
- veel minder zout nodig
- versterkt de smaak
- bakt minder aan in de pan
We gingen het in de praktijk uitproberen.
Het eerste experiment werd pompoensoep.
Iets wat redelijk lang moet koken en het heeft toch wel behoorlijk wat 'extra' nodig (veel zout en kruiden) om smaak te krijgen.
Spekjes, uien en kruiden (o.a. kerrie) werden gebakken met een bergkristal punt in de pan. Natuurlijk werd er minder zout en kruiden gebruikt. De kristal werkt immers als smaakversterker. Dus op normale wijze de pompoensoep maken. Ondanks dat de pan goed heet is, blijft de kristal heel (er was wat angst dat hij door de hitte zou breken).
Na het bakken voegen we de pompoen toe. Dit verhitten we tot het geheel goed op temperatuur is. Tenslotte voegen we water toe.
Dit geheel laten we rustig koken. Natuurlijk checken we regelmatig of er niets aan de bodem 'vast' zit. Wat dus niet het geval is.
Na 15 minuten checken we de gaarheid. Die is inderdaad verder dan we normaal gewend zijn. Het lijkt dus inderdaad de kooktijd te verkorten of het eten sneller gaar te m
aken.
We pakken de kristal met een tang uit de pan (de hitte gloeit er vanaf) en leggen hem op een houten plank. Vervolgens pakken we de staafmixer om een gedeelte van de pompoen gladder te maken. Nu het meer op een soep lijkt gaat de kristal er weer in. We laten het geheel nog een paar minuten doorkoken.
Proef op de som.
We proeven de soep en zijn verbaasd. Ondanks het weinige zout dat is gebruikt, kleinere hoeveelheid kruiden en toch wel kortere kooktijd smaakt de soep prima!
Ook de kleur is prachtig, nog steeds de mooie oranje pompoenen kleur.
Conclusie:
Uit ons eerste experiment blijken inderdaad de beweringen waar te zijn.
Is hiermee aangetoond dat we allemaal met kristallen moeten gaan koken?
Geenszins. Maar onze nieuwsgierigheid is gewekt.
Dit vraagt om meer onderzoek en we zullen onze bevindingen aan jullie laten weten.
